Gelin şu yazıda sizleri peygamberin mescidine götüreyim. Sanki bizlerde orada oturmuş bir sekilde olalım. Sahabelerin birçoğu var orada, Rasullullah (sav) içeri giriyor. İnsanlar namaz kıldıracak diye beklerken cemaate ‘Eyna Ebubekir? Ebubekir nerede? Ebubekir oradadır, hemen geliyor, ‘teâlâ bil civari’ diyip sağına alıyor. Sonra ‘Eyna Ömer? Ömer nerede? Ömer geliyor, ‘teâlâ bil civari’ diyor, soluna alıyor. İkisinin elini tutuyor ve ellerini kaldırıyor. Ortada Rasullullah, sağda Ebubekir, solda Ömer.
Tabloyu şöyle bir zihninizde canlandırın. Onlarca sahabeye söylenen söz şudur: ‘Hakeza nubasul yevmel kıyame’ işte biz kıyamet günü böyle haşrolacağız.’(Tirmizi) İnşaallah cennete de öyle yürünecek. Şimdi sizleri düşünmeye davet ettiğim yer şurası. Hz. Ebubekir ve Hz. Ömer’in birer elleri Rasullullah sav’in ellerinin içerisinde, peki diğer elleri nerede? Diğer elleri havada boş, o eller uzanacak el bekliyor, onların elini tutmak mı istiyorsun? Onların ellerini tutmanın bir bedeli olacaktır. Çile, stres, sıkıntı, bela… O elleri tutmak mutlaka zahmet ister, ter ister, gözyaşı ister, yeri geldiğinde kan ister. Onlar, imanlarının imtihanını verdiler. İmanları uğruna gayret gösterdiler. Ciddiydiler, samimiydiler ve gayretliydiler. Ey! Hz.Ebubekir ve Hz. Ömerin elini tutmak isteyen talip: İman ettiğin davaya karşı samimi, vefakâr ve ciddi değilsen, ‘Kur’an ha gelmiş, ha gelmemiş’ bir şekilde yaşıyorsan, peygamberi hayatına örnek ve tek önder olarak almıyorsan, o elleri tutamazsın. Bırak tutmayı o ellerin yanına dahi yaklaşamazsın. O elleri tutmanın tek yolu: O yolda yürümekle olur. Türübünlerden sahaya inmekle olur. Sözleri eyleme geçirmekle olur. O halde, yürü aynı yolda, sende aynı yolun yolcususun. Günde yüzlerce defa hayır adına, ihsan adına, iyilik adına, hadi meydana diyen sesler var. Hadi camiye, hadi sohbete, hadi kitap ve peygamberi tanımaya diyen sesler var. Niye bakıyorsun sağına soluna, Niye ben o işin öncüsü olmayı başka birine kaptırayım de? Niye o elleri ilk tutan ben olmayayım de? Haydi, o zaman işe koyul ve yeniden bismillah de… Ve tut o elleri…
Selam ve dua ile